EdaSelamlar,
Yeni bir şeylere başlamak için Pazartesi gününü, ay başını falan beklemeye tam şu anda meydan okuyorum.
10 güne, tam 10 adet yeni mükemmel güne yeniden başlayacağım, ve buraya not edeceğim, günlük gibi ama tam da öyle değil. Bu önümüzdeki 10 günün aslında hiçbir özelliği yok (yani bildiğim kadarıyla yok, neticede geleceği göremiyorum ve başıma neler geleceğini hiç bilemiyorum), büyük bir kısmı da ofise geleceğim rutin iş günü olacak gibi gözüküyor.
Belki de bu sayede gelecekteki 10 günde farkındalığım açık olduğundan minik mucizeleri fark edebilirim, ya da kocaman güzel şeyleri… Ya da hiçbir şeyi farketmem ve hiçbir şey olmaz sadece 10 gün düzenli yazmış olurum…:)))
Meteorolojik olarak Kuzey Yarım Kürede yazın son günleri olsa da Oslo’da yaz bitti gitti bile, kış gelmek üzere. Yağmurlu bir Cuma günü, Norveçliler bugün genelde 15.00 gibi paydos ettiğinden öğleden sonrası sakin bir iş günü olarak ilerler, yani tam olarak haftanın son iş gününe layık bir şekilde ve olması gerektiği gibi. Aynı zamanda bugün tam bir çorba günüydü, öğlen çorba içmek için ofisin yanındaki kafeye gittim, her gün ”günün çorbası” olan bu kafede bugün çorba yoktu, suratımdaki hayal kırıklığını gören çalışan, genelde kışın oluyor diye açıklama yapmaya çalıştı, ok dedim, umduğunu değil bulduğumu yerim artık. Yedim de, öğle molasında annemle konuştum ve işe dönerken minik bir konser gördüm, havanın yağmurlu olması konseri romantikleştirdi, Emreyi aradım ve işe döndüm.
Akşam eve geldiğimde Emre çorba yapmıştı ve güneş çıkmıştı, bugün gerçekten de son derece romantik bir gün oldu. <3
