Aurora Borealis

  

    2022’nin ilk mucizesi henüz Ocak ayında gerçekleşti ve Kuzey ışıkları Oslo’ya dibimize kadar geldi.

    Bir arkadaşımızın haber vermesi ve telefon uygulamasında kuzey ışıklarının Oslo’da görülme ihtimalinin yüksek oranı (uuh tamlamaya bakın:d) sayesinde 22.00 civarı pijamalarımızı çıkarıp trene atlayıp evimizin 20 dk’lık dibindeki orman/göl kenarına gittik. Yaklaşık bir saatlik donarak bekleme ve aa şurda, burda diye birbirimizi kekleme etkinliğinden sonra teselli sürecimiz başladı. 5 dk içinde gece gece evden pat diye çıkabilme özgürlüğümüze sarılıp hasta olmadan eve dönme kararı almaya hazırlanırken gökyüzü şov başladı! Önce şok oldum; gerçek olmasına, çıplak gözle bu kadar net görebilmemize… Gökyüzü her zaman her haliyle, gün doğumunda/batımında, karında, sisinde, yıldızında, bulutunda huzur verir, tamam. Ama bu nasıl bir şov’dur, anlamadım be kardeşim:)) Sadece baksam mı , fotoğraf çekmeye mi çalışsam, delirip dans mı etsem bilemedim. O akşam eve dönerken üçümüz de büyülenmiştik, kar botuna, içliğe rağmen donmuştum ama hasta olsam da değecek bir şey için hasta olacaktım, ve Ocak ayı için son şansımı da kullanıp hasta olmadım;D 

    Sonraki iki gün habire gökyüzüne baktım, bir daha ne zaman görürüm diye düşündüm, aurora borealis kanıma bir zehir gibi girmişti, sürekli havaya bakmaktan boynum ağrımaya başlamıştı, olsundu değerdi. Bazı şanslı arkadaşlar Oslo’da evlerinin pencerelerinden de görmüş, bu nasıl bir lükstür nasıl bir mucizedir be kardeşim.(sevgilerimi ve öpücüklerimi yolluyorum onlar okuyorlarsa kendilerini biliyorlar:)

    Umarım gökyüzü şartları en kısa zamanda tekrar uygun olur da yine buluşuruz. Yapılacaklar listenizdeki maddeleri beklenmedik anlarda beklenmedik mucizelerle, yormadan, üzmeden, yıpranmadan, yıpratmadan, sağlıkla tik’leyebileceğiniz muhteşem bir 2022 diliyorum. 😚