2023 kendini henüz yeni tamamlamış iken senenin belki de en tatlı filmini takdim edeyim “Are You There God? It’s Me, Margaret”. Çoook içten, empatik, sımsıcak bir sarılma; eşittir filmin verdiği genel his. Özetle, New York`ta yaşayan Margaret (12), yaz kampından eve gelir ve anne-babası ona büyük haberi verir, New Jersey’in taa dışında bir mahalleye taşınacaklardır, hatta toparlanmaya başlamışlardır bile. (…ve tabi ki bunun nasıl korkunç bir felaket olduğunu sadece ve sadece gerçek NY`lular bilebilir:) Margaret, New Jersey’de banliyödeki yeni hayatı iğrenç olmasın diye, bir an önce büyüsün diye, biraz da tanrı var mı yok mu, yanıt verecek mi, onu duyuyor mu anlayabilsin diye dua etmeye başlar, ve tüm hikayeye tanık oluruz. Tüm hikayeyi Margaret’ın ağzından dinliyoruz, ve bence Abby Ryder Fortson muh-te-şem iş çıkarmış! Ben, filmin Judy Blume`un klasik kitabının uyarlaması olduğunu filmi tüketip bitirdikten sonra öğrendim, kitabı da muhakkak okumak isterim, hatta keşke önce okuma fırsatım olabilseymiş. Birazcık güldüm, birazcık da ağladım tabi ki, ve tüm tarih boyunca insanoğlunun durmaksızın kendini ve birbirini parçaladığı, yakıp yıktığı “din” kavramına, 12 yaşında Hıristiyan bir anne ve Yahudi bir baba ile büyüyen bir kız çocuğunun gözlerinden/kafasının icinden bakma fırsatı buldum, ki harika bir deneyim oldu. Ebeveynlik halleri, efendime söyleyeyim ergenlik deneyimleri ve duyguları, babaanne-torun ilişkileri ve filme dair her detay gerçekten sıcacık ve son derece nazikti, bana çok iyi geldi. Aldığı yüksek puanları ve övgüleri sonuna kadar hak ettigini düşünüyorum. Sevgiler!
Yazar: 
Eda
Eda